İsmail’in Yeri

İstanbul-Ankara karayolunun orta noktasına denk gelen Bolu Dağı’nda ki Kaynaşlı bölgesi 1960’lı yıllardan itibaren bölgede açılan dinlenme tesisleri ile seyahat edenlere hizmet veriyordu. Bolu Tüneli ‘nin açılması ile birlikte eski yoğunluğunu yitiren bölgedeki tesisler bugün değişen koşullara karşı direnmeye çalışıyor. Bunlardan birisi de yörenin en ünlü tesislerinden birisi olan İsmail’in Yeri. İlk olarak bugün halen Cafer’in Yeri adı ile hizmet veren tesisin merhum sahibi Cafer Korkmaz ile ortak olarak ilk lokantasını açan İsmail Çolak, 1988 yılında kendi lokantasını açmış. Yıllardır Bolu Dağı’nda hizmet veren İsmail’in Yeri tünelin açılması ile kaybettiği müşteri potansiyelini geri kazanmak için bir şubesini de Adapazarı’nın Geyve ilçesi Karaçam Köyü’nde açmış. İsmail bey tesisi ailenin diğer fertleri ile birlikte işletiyor. İşletme 24 saat açık. Lokantanın hoş bir ambiansı var, ahşap dekorasyon ve de cam tavan dikkat çekiyor.
Masaya oturmanız ile birlikte önünüze tereyağ-bal ve kızarmış ekmek geliyor, yolda acıkan sabırsızlar için birebir. Buranın spesiyali süt kuzu pirzola. Tadına bakmadan giden büyük hata yapar. Her gün kilolarca tüketilen pirzola ününün hakkını veriyor. Et yumuşacık, incecik, yağ oranı yerinde. İyi pişmiş, ağzınızda dağılıyor, yemeye doyamıyorsunuz. Pirzolanın yanısıra köftesini de tadabilirsiniz. Kuzu ve dana eti karışımından yapılıyor, içerisinde ekmek, soğan, kekik ve tuz var.

Sucukta kaçırılmaması gereken bir lezzet. Bol baharaılı, hafif acılı. Acının kıvamı çocukların yiyebilecekleri şekilde ayarlanıyormuş. Baharatlarını İsmail bey kendisi hazırlarmış.Etlerini Ankara Ayaş, Bolu Seben ve de Balıkesir’den temin ediyorlarmış.

Yemeğinizin yanına salata ve ayran da sipariş verebilirsiniz. Salata daha az soğanlı ve zeytinyağlı, ayran da daha tuzlu olsa sevinirdim. Yemekten sonra ister Düzce’nin Beyköy ilçesinden gelen kabak tatlısını ister bol cevizli ve ballı yoğurdu sipariş edebilirsiniz. Her ikisi de sizi memnun edecektir.

Tavsiyesi ile İsmail'in Yeri'ni keşfetmemi sağlayan arkadaşım Mehmet Mengenlî'ye teşekkürler.