Nevşehir Tava
Nevşehir Tava, Nevşehir yöresine ait, yok olmakta olan bir lezzet. Tava ustası Bayram Ulkat “Ben 59 yaşındayım benden sonra ustası yok, tarih olmasın” diyerek bu yöresel yemeği ve kültürünü benimle paylaştı, Bende Ağzımın Tadı’nda sizler ile paylaşmak istedim.
Tavacılık geleneği Bayram beyin Helvacı ve Tavacı olarak anılan dedesi Osman Ağa’dan babaları Ali Ulkat'a ondanda Bayram beye geçmiş. Osman Ağa Türkmen kökenli olup bu mesleği ahilik geleneği içinde “Nevşehir Tava” ustasından öğrenmiş, onun yanında yetişip ondan el aldıktan sonra da 1900’lü yılların başında kendi dükkanını açmış. Kendisinin ardından 3 oğlu geleneği birarada devam ettirmiş. Kardeşler tavacı küs kardeşler diye tanınırlarmış. Bunun nedeni, mesleklerini yerine getirirken birbirleri ile fazla konuşmamalarından, birbirlerine ver-al gibi emir cümleleri ile hitap etmek yerine müşterilerden biri soğan istediğinde "Şoo masaya suğan virilecâmış" şeklinde hitap etmelerinden kaynaklanırmış. Bu söz lokantaya giden ve hala herkesce hatırlanan bir dialogmuş.
Fotoğraftakiler sırayla Osman Ağa, Ali Ulkat, Bayram Ulkat ve Mehmet Ulkat.
Nevşehir Tava, hiçbir katkısı olmadan taş fırında, kuzu etinden 15-16 saatte ateşe değmeden büyük bir tepsi içerisinde pişirilen bir et yemeği. Fırında pişen kuzu eti, parçalara ayrılıyor ve de daha küçük tepsiler içinde fırın sıcaklığıda tutuluyor. Tavacılarda etler müşterilere bakır kaplar içerisinde yanında 1 baş soğan ile birlikte servis ediliyormuş. Dileyene etin suyundan da ilave ediliyormuş. Bu yemeği pişirmenin incelikleri var, eğer alevi iyi ayarlıyamazsanız etin yüzünü yakıp, is kokutabilir ve susuz bırakabilirsiniz. Tatlı olarak ise bal ya da kendi yapımları tahin helvası sunuluyormuş.
Tavacılık geleneği Bayram beyin Helvacı ve Tavacı olarak anılan dedesi Osman Ağa’dan babaları Ali Ulkat'a ondanda Bayram beye geçmiş. Osman Ağa Türkmen kökenli olup bu mesleği ahilik geleneği içinde “Nevşehir Tava” ustasından öğrenmiş, onun yanında yetişip ondan el aldıktan sonra da 1900’lü yılların başında kendi dükkanını açmış. Kendisinin ardından 3 oğlu geleneği birarada devam ettirmiş. Kardeşler tavacı küs kardeşler diye tanınırlarmış. Bunun nedeni, mesleklerini yerine getirirken birbirleri ile fazla konuşmamalarından, birbirlerine ver-al gibi emir cümleleri ile hitap etmek yerine müşterilerden biri soğan istediğinde "Şoo masaya suğan virilecâmış" şeklinde hitap etmelerinden kaynaklanırmış. Bu söz lokantaya giden ve hala herkesce hatırlanan bir dialogmuş.Fotoğraftakiler sırayla Osman Ağa, Ali Ulkat, Bayram Ulkat ve Mehmet Ulkat. Nevşehir'e ait özel bir lezzetin yok olmasına göz yummamak, atalarından kalan asırlık TAVA'yı yeniden yaşatmak, yarınlara miras bırakmak amacı ile Bayram bey babasının 1980 senesinde yaşlılık nedeniyle son verdiği mesleği 2007 senesi Nisan sonlarında yeniden hayata geçirmiş, ancak 9 ay sonra lokanta yeterli ilgiyi görmediği için kapatmak zorunda kalmış. Kendi ifadesi ile şu an hayatta olan tek Tava ustası kendisi. 
Nevşehir Belediye’sinin çıkartmış olduğu derginin Haziran 2005 tarihli ve 2. sayısından alınan yazı. Yazarı emekli edebiyat öğretmeni Atilla YAYIM. 
Bayram Ulkat'a bu bilgileri bizler ile paylaştığı için çok teşekkür ediyor, birgün Nevşehir Tava’yı tadabilmeyi ümit ediyorum.
Nevşehir Belediye’sinin çıkartmış olduğu derginin Haziran 2005 tarihli ve 2. sayısından alınan yazı. Yazarı emekli edebiyat öğretmeni Atilla YAYIM. 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder